تعداد فزاینده ای از روش های گلدوزی و تابلو سوزن دوزی ماشین محور وجود دارد. با این حال، گلدوزی دستی همچنان به ارائه یک دنیای کامل از امکانات خلاقانه ادامه می دهد. با ترکیبی از دوخت، پارچه و نخ برای کار، هر پروژه دست دوزی جذابیت و توانایی منحصر به فرد خود را دارد تا سبک شخصی شما را منعکس کند.
با وجود انواع مختلفی از سبک‌های گلدوزی دستی، اغلب می‌تواند گیج‌کننده باشد که تفاوت بین هر کدام چیست. اما نیازی نیست که بخیه‌های خود را در یک پیچ بچرخانید، ما اینجا هستیم تا توضیح دهیم که چگونه هر تکنیک با روش بعدی متفاوت است.
اگر تازه شروع به یادگیری گلدوزی کرده اید، دوخت متقاطع به دلیل دوخت های x شکل ساده اش، سبکی است که به راحتی قابل تسلط است.
یکی از قدیمی‌ترین تکنیک‌های گلدوزی، طرح‌های دوخت متقاطع معمولاً روی پارچه‌های بافته شده و طرح‌دار شبکه‌ای (مانند پارچه آیدا، جوبلان و کتانی به سبک جوت) اعمال می‌شود که راهنمایی برای دوخت یکنواخت است.
می توانید نخ های روی تکه پارچه را در هر جهت بشمارید تا بخیه ها اندازه یکسانی داشته باشند.
به همین دلیل، طرح‌ها اغلب روان‌تر و باکس‌تر از گلدوزی‌های معمولی به نظر می‌رسند. با این حال، این کیفیت زاویه‌دار، دوخت متقاطع را به سبکی عالی برای گلدوزی کلمات و عبارات تبدیل می‌کند.
گلدوزی یا گلدوزی، نوعی گلدوزی سطحی است که در آن از دو نخ پشمی به طور همزمان استفاده می شود.
این تکنیک معمولاً برای پیروی از یک طرح کلی استفاده می شود و می تواند با استفاده از بخیه های مختلف ارائه شود.
گلدوزی گلدوزی تاریخچه ای طولانی دارد که به دوره قرون وسطی باز می گردد و ملیله بایو (که در قرن یازدهم ایجاد شد) یکی از اولین نمونه های آن است.
230 فوت پارچه کتانی گلدوزی شده، نبرد تاریخی انگلستان را نشان می دهد که با نبرد هاستینگز در سال 1066 به پایان رسید.
